ÖZET
Bu makale biyometrik verilerin işlenmesi için farklı matematiksel yöntemleri tarif eder. İmza vasıtasıyla kimlik tanımı için yöntemlerin özet bir tanıtımı yapılmıştır. Dinamik bir doğruluk kanıtlama yönteminin matematiksel çözümleri ele alınmıştır. Spesifik görevlere bağlı olarak belli matematiksel yöntemlerin kullanılması üzerine tavsiyeler getirildi. Yazılımın yapılan analizine ve dalgacık analizi lehine yapılan seçimlere dayanarak, biyometrik kişisel tanıma için yazılım geliştirme sırasında kullanılması için özet bir esas prensip pratik uygulaması maksadıyla verilmiştir

GİRİŞ

Biyometrik sistemler toplum içinde artarak yaygınlaşmaktadır. Bu kesin kişisel tanıma problemlerinin sonucu olarak, kişisel bilgilerin güvenli bir şekilde korunmasında kaynaklanmaktadır. Uygulama bakımından biyometri bir şahsı fizyolojik veya davranışsal karakteristiklerine dayanarak tanıma yöntemi olarak kabul edilir. Bu tarzdaki parmak izi veya el geometrisi gibi biyometrik parametreler fizyolojik özelliklerdir ve belli bir dönemde ölçülür. Ayrıca fizyolojik karakteristikler arasında çeşitli benzersiz olmayan özellikler de vardır ve bunlar kimlik tanıma sürecinde kullanılamaz. Böyle karakteristiklere örnek olarak kişinin ağırlık ve büyüklüğü verilebilir ve bunlar zaman içinde önemli değişmeye uğrar
[1-2].

2. BİYOMETRİK ÖZELLİKLER

Davranışsal özellikler yaygın olarak yapılan herhangi bir hareketin yeniden yapılması veya tekrarlanması sırasında bilinçaltı hareketlerle bağlantılıdır. Bu tip özellikler içinde ses, adım atma, bir şahsın imzası ve hatta daktiloda/bilgisayarda yazı yazma dinamikleri sayılır [3]. Biyometrik tanıma yöntemlerinin en önemli özelliklerinden biri de seçilen yöntemin farklı insanlara ait biyometrik özellikleri güvenli olarak ayırt edebilme kabiliyeti anlamına gelen doğruluğudur. Kullanılmalarıyla kimlik tanıma ve doğruluğunu kanıtlamanın mümkün olduğu biyometrik parametreler her yıl daha fazla ortaya çıkmaktadır. Ancak incelenmeleri, işleme yöntemlerinin ve algoritmalarının araştırılması çok fazla zaman harcanmaktadır. Bu nedenle biyometrik parametrenin bilgi seviyesi doğrudan o parametrenin kullanılma seviyesini etkiler. Kişisel tanıma sistemlerinin analizleri yapıldıkça, aşağıda belirtilen biyometrik parametrelerin bugün daha sık kullanıldığı ortaya çıkmıştır: parmak izi, iris tabakası, el damarları, ses ve imza [4-5].

3. İMZA İLE KİMLİK BELİRLEMESİ

Bu çalışmada imza ile kişisel kimlik belirlemesi konusu ele alınmıştır. Bugün imza ile kimlik tanımanın iki ana yöntemi vardır:

• Statik imza tanıması

• Dinamik özelliklerin analizi.

Bir tarayıcı veya medya tableti vasıtasıyla iki veya üç boyutlu (eğer ilave özellikler de ele alınacaksa, örneğin kaleme yapılan baskı, kalemin yazarken eğimi, imza oranı gibi) imza
modeli elde edilebilir. Günümüzde, görüntü tanıması için dikkate alınan imza parametrelerinin sayısına bağlı olmaksızın tek bir yaklaşım yoktur. Statik bir imza üçüncü taraflara aktarılabilir ve kopya korumalı değildir: asıl ya da orijinal resim saydam bir kağıda kopyalanır, daha sonra bir bloknot üzerine koyulur ve bu imza basitçe ana hatlarıyla çizilir. Sonuçta orijinal imzanın tamamen aynı bir kopyası elde edilmiş olur [6] [7].

Devamı İçin: http://www.yanginguvenlik.com.tr/edergi/5/200/22/