TAYYAR BOZKURT

ISPFIRE Genel Koordinatör

İstanbul dünyanın en güzel kenti, metropolü... Bu güzel kent, tarih boyuncu 12 defa kuşatılmış, yağmalanmış, harap olmuş, fakat yangınlardan gördüğü zarar kadar, zarar görmemiştir. Balat’ta başlayan yangınlar, Yedikule’de bitmiş, her yangından sonra İstanbul’un imar ve planı değişmiş. Osmanlı dönemindeki bir kapalı çarşı yangınında, Yavuz Sultan Selim’in, Mısır’dan getirdiği hazine değerinde zarar ve hasara sebep olmuştur.

1579 yılında padişah 3. Murat zamanında yayınlanan bir fermanla, bir kısım yangın güvenlik önlemleri alınmaya başlanmış, kazma, balta, kürek, kanca, su fıçıları, çatıya kadar uzanan merdivenler bulundurulması halktan talep edilmiş. Yangın çıkması muhtemel olan yerler denetlenecek, denilmiş fermanda. Aradan tam dört asır geçmiş, bizde yangından korunma hususunda fazla bir ilerleme olmamış. 1579 yılında çıkarılın bu ferman, halen günümüze kadar geçerliliğini koruyor. Bir askeri birlik olsun, okul veya fabrika, yangın güvenliği konusunda 6 tane kırmızı kova, sapları kırmızı boyanmış kazma, balta, kürek ve kancalar aksesuar olsun diye bulunduruluyor. Hâlbuki Avrupa olsun, Amerika olsun, yangından korunma hususunda teknolojinin getirmiş olduğu en son nimetler tam bir asırdan günümüze kadar kullanılıyor ve geliştirilmeye de devam ediyor.

Her ülkenin kendine ait bir standardı vardır, mesela Amerikan NFPA, Alman DIN standardı gibi. Binaların yangından korunması hakkında dünyada standardı olmayan ender ülkelerden biriyiz. Ülkemizde bu konuda günümüze kadar 20’ye yakın kanun, tüzük ve yönetmelik yayınlanmış. Bazı durumlarda günün şartlarına göre revize ve değişiklikler yapılıyor. NFPA’dan yapılan bu çeviriler ülkemiz şartlarına uygulanması zor oluyor. Günümüz yapı teknolojisi çok değişti, yatay binalar yerini gökdelen dediğimiz binalara bıraktı, bu durum da bazı sorunları beraberinde getirdi, yangın ve tahliye gibi.

Yazının devamı için tıklayın