20 Aralık 2019 | TEKNİK MAKALE 211. Sayı (Kasım-Aralık 2019)

3.207 kez okundu

İtfaiyeciliğin temel eğitimlerinde itfaiye erlerinin suyun aktarımı, taşınması ve kullanımı konularında temel becerilerinin iyi olması beklenilmektedir. Bunun amacı yangın olaylarında itfaiye çalışanlarının en önemli kaynağının su olmasıdır. İtfaiyecilerin yangın müdahalesinde; suyun bulunması, taşınması ve söndürmede kullanılması tek tek değerlendirilmesi gereken konulardır. Her başlık altında itfaiye çalışanının temel olarak bilmesi gereken konu başlıkları ve uygulamaları bulunmaktadır. Burada incelemeye almış olduğumuz konu, yangın yerine itfaiyecilerin suyu nasıl temin ettikleri ve söndürme çalışmalarında kullanmaları hakkında olacaktır.

İtfaiyeciler yangın alanlarına su teminini, suyun hareketli veya hareketsiz olmasına bağlı olarak iki yolla yapmaktadır.

1- Durağan su kaynaklarından su temini

2- Basınçlandırılmış su kaynaklarından su temini

Su kaynaklarından su temin edilmesinde temel kurallar bulunmaktadır. Bu konuda itfaiyecilerin bilmesi gereken konu başlıkları şöyledir:

• Su temininde ekip çalışması

• Su temininde kullanılan ekipmanlar ve araçlar

• Su temin araçlarının çeşitleri ve teknik kapasiteleri

• Araçların su kaynağına tabyalanmasında temel kurallar ve şekiller

• Bölgedeki su kaynağının yerleri ve yapıları

DURAĞAN SU KAYNAKLARINDAN, SU TEMİNİ

Şehir dışında kalan kırsal bölgelerde, itfaiye birimleri genellikle su kaynaklarını sağlayabilmek için durgun su kaynaklarından gelen suya bağımlıdır. Bu kaynaklar deniz, su sarnıcı, göl veya gölet olabilir. İtfaiyeciler kullandıkları suyu durgun kaynaktan doğrudan kullanabildikleri gibi seyyar su tanklarına taşıyarak da kullanabilir (Resim 1). Durgun su kaynağından suyun emilerek araçlara alınabilmesi için itfaiye çalışanları “Ala hortumları” (Emici su hortumları) kullanmaktadır.

BASINÇLI SU KAYNAKLARINDAN SU TEMİNİ

Belediyeler insanların su ihtiyaçlarını karşılamak ve yangın güvenliği amacı ile şehir içlerinde suyun kanal ve borular yardımı ile dolaşmasını sağlar. Bu su akışında pompa veya yerçekimi potansiyelini kullanarak suyun basınçlandırılması sağlanmaktadır. Şehir içlerine döşenen borulara belli aralıklarda suyun kullanımına imkan sağlayan hidrant adı verilen su çıkış vanaları takılmıştır. Yangın güvenliği amacı ile şehir içlerine döşenen hidrantlar yangın risk düzeyine göre yerleştirilmiştir. Hidrant arası mesafe Binaların Yangından Korunması Hakkındaki Yönetmelik'e göre çok riskli bölgelerde 50 m, riskli bölgelerde 100 m, orta riskli bölgelerde 125 m ve az riskli bölgelerde 150 m olmalıdır (Resim 2).

Yazının devamı için tıklayın

 

---