Acil durum çıkı§ı merdivenleri tünel boyunca olmalı ve çıkı~a en fazla 380 metre uzakta olmalıdır. Merdivenler NfPA 101 'e uygun olmalıdır. Tüneldeki tren yolan en az iki saat yangın dayanımlı duvarlarla ayrılmı§sa veya ikiz kanallar içindelerse bu noktalarda yer üstüne ula~an acil durum çıkı§ merdivenleri olmalıdır. Çıkış kapıları çıkı§ trafiğini uygun yöne yönlendirmeli ve NFPA 101 'e uygun yapılmalıdır. kablolama malzemeleri ve elektrik üniteleri NFPA 70'e uygun olmal ıd ır. Tüm malzemeler 500°C sıcaklı kta 1 saat çalışabi lecek kapasitede olmalıdır. 3. Kaçış Yolları ve Tahliye Bir trenin çıkış özelliklerine karar verirken bazı faktörler düşünülmelidir. Trenin uzunluğu, demiryolunun yerin ne kadar altında olduğu, yer ve seviyesindeki çıkışa ulaşılabilirlik, insanların çıkışa ulaşabilmeleri için almaları gereken mesafe ve geçen zaman, havaland ı rma ve kontrol sistemleri ile yangın söndürme personelinin olay yerine ulaşma imkanları göz önüne alınmalıdı r. Birçok ulaşım sisteminde havalandırma bacaları içine merdiven yap ıl a rak acil durum çıkışı olarak da kul lanı lmaktadır. Merdivenler bacadan iki saat yangın dayanımı olan duvarlarla ayrılmadıkça ve hava akımı nın yeterli kontrolü sürdürülemedikçe bu düşüncenin çok riskli olduğu duman ve ısının düşey çıkış yolunu etkileyebileceği unutulmamalıdır. Acil durum çı kı şı merdivenleri tünel boyunca olmalı ve çıkışa en fazla 380 metre uzakta o l malıdır. Merdivenler NFPA 101'e uygun olmalıdır. Tüneldeki tren yolları en az iki saat yangın dayanımlı duvarlarla ayrılmışsa veya ikiz kanallar içindelerse bu noktalarda yer üstüne ulaşan acil durum çıkış merdivenleri olmalıd ır. Bu durumda havalandırmanın çıkış bölgesinde insanlara yeterli havayı sağlayabilmesi gereklidir. Çıkış kapıları çıkış trafiğini uygun yöne yönlendirmeli ve NFPA 101 'e uygun yapılmalıdır. Kapıların tümüyle açılması için gerekli kuwet mümkün olduğunca az olmalı ve 220 N' u geçmemelidir. Ayrıca kapılar, trenlerin ol uşturacağı pozitif ve negatif basınca dayanabil melidir. 4. Yangın Söndürme Sistemleri Tüneldeki tüm alanlar bunlara genel kullanıma açık olmayan alanlar da dahil, yangın söndürme ve müdahale sistemleriyle donatılmış olmalıdır. Tüm depo vebakım alanları gibi kapalı alanlara otomatik sprinkler sistemi yerleştirilmelidir. Sprinkler yerleştiril işi nde NFPA 13 esas alınmalıdır. Sabit boru sistemleri istasyonlarda ve tüm yer altı ulaşım sistemi boyunca yerleştiri l melidir. Tünellerdeki sabit borular kuru tip olabilir. Genelde sabit boru çı kışları nın yeri, itfaiyecilerin ve acil durum ekiplerinin girebilmesi için düşey girişler düşünülerek seçilmelidir. Bazı ulaşım sistemlerinde sabit boru çıkışları arasında en fazla 60 m. mesafeye izin verilirken bazılarında ise 90 ve hatta 150 metre kabul edilmektedir. Bu mesafeler müdahale noktalarına ve Yangın ve Güvenlik m Sayı 69 Mart 2003 ulaşılabi lirliğe göre değişmektedir. Bazı hızlı ulaşım sistemlerinde, içinde 50 metrelik hortumlar bulunan ve kuru sabit boru sistemi çıkışlarının yakınlarına yerleştirilen dolaplar konulmaktadır. Sabit boru hatları en az 100 mm çapında olmalı veya hidrolik hesaplarlq belirlenmelidir. Tünellerde her hortum çıkış valfını n bulunduğu yerde bir işaret bulunmalı veya borular üstüne yazılarla yazılmalıdır. Yangın sırasında suyun yeterli miktarda akışı çok önemlidir. Söndürme ekiplerinin yer altı sisteminin akış kapasitesini bilmeleri ve büyük miktarlardaki suyun diğer kurtarma operasyonları na zarar verebileceğini düşünmelidir. Tüm drenaj sistemi yanıcı olmayan borularla dışarı atılması için tasarlanmalıdır. Eğer borular muhafazalı değilse sıvılar mümkün olduğunca hızlı bir şekilde güvenli bir dış alana yönlendirilmelidir. Yağ, gres ve kum ayırıcılar eklenmelidir. Bunlara ait depolar iki temizleme arasındaki atıkları alabilecek büyüklükte olmalıdır. 5. Acil Durum Aydınlatması ve Yönlendirilmesi Acil durum aydınlatması NFPA 70'e uygun olmalıdır. Çıkış ışıkları, zorunlu işaretler ve acil durum ışıkları yardımcı güç kaynağına sahip olmal ıdı r. Deprem bölge-
RkJQdWJsaXNoZXIy MTcyMTY=