Yangın ve Güvenlik Dergisi 206. Sayı (Nisan 2019)

yanginguvenlik.com.tr 6 Yangın ve Güvenlik / Nisan 2019 ANILARDAN CANINI VERENLERİN MESLEĞİ İ tfaiye müdürlüğüm sırasında yüz- lerce yangına katıldım ve birçok tehlike atlattım. İki kez boşluğa düşecekken son anda fark ettim. Bir patlama sırasında havalanıp bir itfaiye- cinin üzerine düştüm. Dumandan zehir- lendim ve gün boyu hastanede yattım. Çivilerin bacağımı yaraladığı çok oldu. Birkaç kez, çatı enkazı önüme düştü, kıl payı kurtuldum. Çok şükür ağır yara- lanma olmadı. Birçok itfaiyeci benim gibi tehlikeler atlatmıştır. Uzun yıllar itfaiyeci olarak görev yapıp da yaralanmayan veya büyük tehlike atlatmayan itfaiyeci sayısı az- dır. Mesleğin gerektirdiği fedakârlık ve karşılaşılan risk yaralanmalara ve hatta ölümlere neden olabilmektedir. Yangın yerinin düzensiz ve karışık ol- ması, tehlike oluşturmakta ve sürekli dikkat gerektirmektedir. Çöken döşe- meler, kırılan kalaslar, çökmeye uygun eternit ve ahşap çatılar, korkuluksuz merdivenler birer tehlike kaynağıdır. İtfaiyeci tehlikeden kaçınamaz; ancak riskin durumunu bilmeden de hareket etmemelidir. Tehlikenin sıfıra inmesi beklenemez, belli riskleri göze almak gerekir, fakat göze alınan risk tahmin edilebilir ve kabul edilebilir seviyede olmalıdır. Müdürlük yaptığım beş yıl süre- since, yangında bir itfaiyecimizi kay- bettik. Benim yönettiğim yüzlerce yangında çok şükür hayatını kaybeden itfaiyeci olmadı. Riskli yerlerde itfaiye- cilerden önce risk noktasına ben ulaş- maya ve tehlikenin ne olduğunu anla- maya çalışıyordum. Riski belirledikten sonra gerekli emirleri veriyordum. Katılmadığım bir yangında, çalışkanlı- ğı, cesareti ve fedakârlığı ile örnek bir itfaiyecimiz olan Mehmet Ali Alkan, bir köpeği kurtarırken hayatından oldu. Yeşilköy-Florya'da, 8 Şubat 1993 tari- hinde gece, inşaat işçilerinin kaldığı bir barakada çıkan yangını söndürürken içeride bir köpek olduğunu öğrenmiş. Köpeği kurtarırken inşaat demirlerinin üzerine düşerek hayatını kaybetti. Mehmet Ali Alkan'ın ölümü itfai- yecilerimizin cesaretini kırmamış, bir köpeği kurtarmak için gösterdiği fe- dakârlıkla örnek olmuştur. Merhumun iki oğlu bulunduğunu, küçük oğlunun yeni askere gittiğini, büyük oğlu Ali Alkan'ın ise askerden döndüğünü ve dört senedir iş aramakta olduğunu öğrendiğimde, itfaiyeye alınması için İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Nurettin Sözen ile görüştüm ve itfaiyeye işe alınmasını ve babasının çalıştığı grupta işe başlamasını sağla- dım. Ayrıca ailesi için bir yardım kam- panyası düzenledim. İtfaiyecilerin, birbirine karşıt olan iki gerçeği vardır: Bir taraftan olayı bitirmek için belli riskleri karşılamak, diğer taraftan kendi emniyetini sağla- mak. Bu ikisinin aynı anda değerlen- dirilmesi gerekir. İtfaiyecinin cesareti cahillikten değil bilgi ve deneyimden kaynaklanmalıdır. Her zaman, itfaiyeci- ler için en değerli şeyin kendi hayatları olduğunu, riski göze almaları gerekti- ğini; ancak bunun hesaplanan ve ka- bul edilebilir bir risk olması gerektiğini söyledim. İtfaiyeci görevini yerine geti- rirken, görevini kararlı bir şekilde yap- malı; fakat aynı zamanda emniyetini de düşünmelidir. İtfaiyecilerimiz çok zor koşullarda çalışmaktadır ama hiçbir güvenceleri yoktur. İtfaiye erleri, bazı belediyeleri- mizde memur statüsünde, bazı beledi- yelerde işçi statüsünde çalışıyor. Taşe- ron itfaiyecilerimiz bile bulunmaktadır. Meslek olarak yıpratan bir görevde olmalarına rağmen, kendilerine yeterli itibarî hizmet verilmemektedir. Mes- lek kollarında görevlerini kahramanca sürdürüyorlar, yaralanıyorlar, sakat kalıyorlar ama verilen görevi kusur- suz, eksiksiz, bir çekince göstermeden yerine getirmeye çalışıyorlar. İtfaiyeci- nin zorlu bir yaşamı vardır ve aldıkları ücret yeterli değildir. Kutsal bir görevi yerine getiren itfaiyecilik mesleği cazip hale getirilmelidir. n Prof. Dr. Abdurrahman KILIÇ